بیست و پنجم اردیبهشت/ ثور، به عنوان روز بزرگداشت از حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت از زبان فارسی در حوزه تمدنی زبان فارسی، تجلیل میشود. میان پاسداشت از زبان فارسی و حکیم ابوالقاسم فردوسی، رابطه حیاتی وجود دارد. بدین سخن که جاودانگی و مانایی فردوسی و زبان فارسی یک امری بهم پیوسته است. همان گونه که فردوسی فارسی را زنده نگهداشت، زبان فارسی نیز نام فردوسی را زنده و جاودانه کرد.
در این روابط دو سویه میان زبان
فارسی و فردوسی، نقش سازنده از آن شاهنامه است. بدون شاهنامه، نه فارسی از
گزند حوادث زمانه به دور میماند و نه فردوسی جاودانه میشد. همیشه مؤلف،
متن را خلق میکند و به او ماندگاری میبخشد، اما گاهی این متن است که مؤلف
را ماندگار میسازد. رابطه شاهنامه و فردوسی از این اصل پیروی میکند.
افغانستان به عنوان بخشی از حوزه تمدنی زبان فارسی، از گذشته تاریخی تا کنون به دو صورت نسبت خود را با شاهنامه حفظ کرده است.
برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به سایت ایراف سر بزنید.
روابط و همکاریهای اقتصادی و فرهنگی بین ایران و افغانستان به عنوان دو کشور همسایه با تاریخ و فرهنگ مشترک، از اهمیت بسیاری برخوردار هستند. این دو کشور از طریق تبادلات تجاری، همکاریهای اقتصادی، تبادلات فرهنگی و همکاری در زمینههای مختلف میتوانند روابط خود را تقویت کرده و به توسعه هر دو کشور کمک کنند.
در زمینه همکاریهای اقتصادی، ایران و افغانستان میتوانند با توسعه تجارت مشترک، سرمایهگذاری در پروژههای مشترک، تسهیلات تجاری و مالی، تبادلات تکنولوژی و دانش فنی، ارتقاء زیرساختهای حمل و نقل و ارتباطات و همچنین تبادلات انرژی و منابع طبیعی، به رونق اقتصادی هر دو کشور کمک کنند.
در زمینه فرهنگی، تبادلات فرهنگی میتواند نقش مهمی در تقویت روابط دوجانبه داشته باشد. تبادلات هنری، ادبی، علمی، آموزشی و فرهنگی میان دو کشور میتواند باعث افزایش آگاهی و درک متقابل بین مردم ایران و افغانستان شود و پایههای نابود ناپذیری برای همکاری و دوستی بیشتر بین دو کشور فراهم کند.
با توجه به پتانسیلهای بسیار زیاد ایران و افغانستان در زمینه همکاریهای اقتصادی و فرهنگی، تلاش برای توسعه و تقویت روابط بین دو کشور به عنوان هدف مشترک مورد توجه قرار گیرد.
دراین رابطه مطالعه خبر روایت کاظمی قمی از روابط و همکاری های اقتصادی-فرهنگی ایران و افغانستان را در خبرگزاری ایراف بخوانید.
افغانستان یکی از کشورهای دارای ذخایر معدنی بسیار غنی است و معادن لیتیوم نیز در این کشور وجود دارد. به عنوان مثال، در استان هرات و ولایت قندهار، ذخایر لیتیوم شناسایی شده است. این منابع معدنی اهمیت بسیاری در صنایع باتریسازی و فناوریهای پاک دارند. اما به دلیل شرایط امنیتی و سیاسی نامطلوب در افغانستان، استخراج و بهرهبرداری از این معادن به چالشهای زیادی برمیخورد.